Yazmıyordu hiç bir kitapta
Bilmiyordum bu kadar acıtabildiğini
Böylesine paramparça bölebildiğini özlemin
Çırpınıyor damlalar gözlerimdeki bulutta
Büyüdükçe büyüyor hasretin
Sevdan beni del ‘eyledi
Yaktı yaktı kül eyledi
Doksan dokuz yaram vardı
Seninkisi yüz eyledi
Mevsim yazı kış eyledi
Yüklemsiz bir cümle gibiyim sensiz
Şekilsiz çarpık, aykırı
Anlamı yok hiçbir şeyin.
Elimde değil, gidemem senden
Nafile bekliyorum, bitmiyor gelmeyişin...
Sitemim kendime
Bir günahın yok senin
Özlem benim, hüzün benim, yara benim
Seviyorsam seni, sana ne bundan
Gönül benim, sızı benim, dert benim
Ne zaman uzaklara dalsam
Bir gün
Öyle bir baktın ki gözlerime
Ne kadar ışık varsa
Uzay zaman düzleminde
Doluverdi içime
Ben umuda evirdim o ışıkları
Kaleminiz kâvi olsun, aramıza hoş geldiniz.