Murat Usta Şiirleri - Şair Murat Usta

Sen benim ilk kavgamdin kendimle.
Elimi ilk cekisimdin tetikten.
Hayata savurdugum ilk sövgümdün.
Ve ilk korkmazligimdin ölümden.
Sen Mayis´tin.

Ekmege tuz,
Yaraya bez,
Cigerime nefessin.
Kulagima ses.
Dayamisim sirtimi daglara,
Dag sensin.

Sana siirler biriktirdim gönül defterimde.
Hepsi ezberimde.
Sevgiler topladim en yücesinden
Avcumun icinde.
Hep yanimda tasiyorum,
Hep cebimde.

Yusuf olsam sende kuyu,
Alsan beni bogarmisin?
Yunus olsam sende balik,
Yutup beni doyarmisin?

Ben bir bülbül, sen bir saka,

Oysa hicbir göz böyle etkilememisti beni,
Bir bakista.
Hicbir bakis görmemisti yüregimi,
Senin gibi.
Hicbir söz,
Böylesine bir anlamla bütünlesmemisti.

Karanlik sokaklar, karanlik gece,
Terkedecegim seni öylece.
Dilimde bir türkü, ardimda yillar,
Bir anda bitecek hersey böylece...

Dönüp ardima bir bakmayacagim.

Sen benim ilk kavgamdin kendimle.
Elimi ilk cekisimdin tetikten.
Hayata savurdugum ilk sövgümdün.
Ve ilk korkmazligimdin ölümden.
Sen mayistin...

Yillarca gökyüzüne hasretken,
Düsünde coban yildizini görmek.
Ve gözlerinin onu birdaha göremeyecegini bilmek.
Yani,
Günesi tutmadan ölmek.
Ve icinde bir parca umut,

Eger,
Biraz kendime gelebilsem...
Inan ki,
Dag devirecegim...
Uzun yol yürüyecegim...
Bakacagim bakalim;

Sabah olmadan günes dogar mi?
Günes dogmadan gece biter mi?
Henüz acmadan cicek solar mi?
Bulut dönmeden yagmur yagar mi?
Ve sevda nedir?
Hani;