Bilmezdim dünyada
Sevginin varlığını
Benim için bulutlar kara
Denizler bulanıktı
Göremezdim gökkuşağını
Yağmurlu bir günün sonunda
Güneşse umut dediğin
Söner günün bitiminde
Geceler karanlık, geceler hain
Bırakmaz seni kendinle
Körüklenir kor alevler
Yakar bedenini düşüncesizce
Umudun içinde
Umutsuzca yaşıyorum
Bugünü yaşıyorum sadece
Bilmeden ne geçmişi ne geleceği
Eskiden bildiğim sevinçlerdi
Doyasıya katıksız yaşadığım
Bugün özgürüm,
Kıpırtılar var yüreğimde
Hayata yeniden başlıyorum
Süzülen yağmur damlalarının içinde
Esen rüzgarı kucaklıyorum
Ciğerlerimde hissediyorum bütün sevgiyi
Bekliyorum özlemle
Bazen elemle bazen kederle
Çoğu zaman ümitle
Bekliyorum bulutlar dağılsın
Sımsıcak güneş ortalığı yaksın
Günleri saatleri sayıyorum
Uzun bir akşamın sonunda
Issız bir parkın ortasındayım
Gökte ne uçuşan martılar var
Ne de parıldayan yıldızlar
Nerde şimdi arıyorum
Sevinçlerimi paylaşan o insanlar
Ben,
Güzle gecenin birleştiği yerde
Her zaman seninim
Bulutların ötesinde
Maviliklere doğru kanatlandım
Ilık bir meltem esintisi
Gün doğuyor bilinmeyen bir yerde
Rüzgar toprağı savuruyor
Sessizlik hakim denizde
Dalgaların sesine
Martıların çığlıkları eşlik ediyor
Özlem gideriyor güneş yeryüzüyle
Bu gece yine başbaşayım
Biram, sigaram, bir de hüzünlerimle
İster istemez kayboluyorum
Seni hatırlatan bir şarkının namelerinde
İçimde burukluk ve sıkıntı
Bir şey düğümleniyor boğazıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!