Al sana ait bir şey var bende
Yıllarca sakladım
Ya da o bana
Yıllar gibi geldi
Zamanı değil şimdi
Yersiz tartışmanın
Sadece seni özlem bilirim
İnan böyle
Ne kadar boş değil mi
Ne kadar da hoş!
Ne kadar da kolay
Bir iki süslü cümle
Bu kadar sandım
O kadar da şartlandım
Tepenin ardına son diye
Yolun sonu diye
Soluksuz vardım
Yolun sonuydu
Uzun Zaman
Seksen dakika saydım
Tam o kadarlık can yangım
İlk birkaçı önemsizdi geçti çarçabuk
Kokunu çekmeye başladığımdaysa her biri koruk
Çok ağlamam bilirler
Ama ağlattın iki sefer
Pembe mavi babam derken
Bir fincan kahveye ağlattın
İlk defa elini tuttum
Aynı küçük kağıt
Yıllarca yazmadığım kalmadı
İsyanlar
Kızgınlar
Nedensiz özlemler
Şimdi ise vedamı
Denize karşı bakmayı
Bir akşam soğuğundaki dalga sesini
Baharda bin renkli çiçekleri
Ağlamayı sen yok iken
Acı çekmeyi kavuşamayacağının tecellisine
Hep bekledim durdum
Günler, geceler boyunca
Başkasını görmedi bu gözlerim
Geçen ömrüm boyunca
Avunamadı bu ellerim
Yalan ellere değse de
Güneş çıktı
Koşun hadi yetişin
Yankılanan ses hep aynı
Yetişin güneş açılacak!
Sanılırmış ki ısıtacak
Doluşulurmuş hemen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!