Bugün yine işbaşı yaptım yalnızlığına
Yalnız sayılmam aslında yalnızken seni düşünüyorum.
Belkide en çok seni düşünürken yalnızım hasretinle başbaşa
Yine aklımdan çıkmıyorsun saçlarınla beni gölgeledin.
Uzun uzadıya gölgelendim güneşi arkana almışken
Seviyorum gölgeni tıpkı boynundaki koku gibi
Çok uğraştım bugünde olmadı olmuyor
Uyumak istiyorum ama olmuyor
Sanki saat hep aynı anı vuruyor
Vakit geçmek bilmiyor ama olsun
Uzanıyorum bazen kokain ve ben
Psikolojik alışkanlık sen düşünüyorum seni
Gün gibi tasarladım hayallerimi endişeden uzak
Safranbolu’ya yakın bir yerde ahşaptan yanyana
Biri yıkılsa diğeri ve diğeri peşpeşe düşer.
Veya bir yangın, yangına karşı ahşap bir ev
Farklı zamanın farklı akımları gibi sürekli değişir.
Sonunda yaz mevsimi sıcak ve kurak
Boşver gitsin kayıp giden en genç zamanı
Kalp atışımın hızı yavaşlar adım adım
Hızlı olduğum anlar gittikçe azalıyor artık her şey yavaş yavaş
Mekik dokuyorum inceden sakin yollara
Koşuyorum küçük dünyamdan orta tarafa
Bu ayak bu kalple daha iyi yavaş yavaş
Bugün yine halay horon izledim uzaktan
Tuhaf bir insanım karışsam mı yoksa izlesem mi?
Kendimi kandırıyorum her gün çok uzak mısralarda
Günler çok acayip geceler çok acımasız
Farklı bir ayna bazen bir dev, bazen bir cüce
Ama yinede bir insanım kendi kayığımda
Lalezar aklıma geldi birden, ya bir tabela ya da bir yer
Tam aklıma gelmiyor çocukluğum
Olmadık duaydı ben bir astronotum
Tabelalar susam sokağı yediden yetmişe adam olucak çocuk
Tuhaf tuhaf programlar magazinler nerde eski anteni bozuk karıncalar,seyyar satıcılar
Artık yaşamıyor sokaktan bağırarak geçen tablacılar
Seni bu kadar özleyeceğimi düşünmemiştim.
En enteresan duygularla sana şiir yazacağımı
Lazerli, radyasyonu bol günlerde senin hasretini avuçlayacağımı
Mehtaplı bir günde mehtabı arzulamak senle ama sensiz
Anıları düşünmek sensizliğin en acı yerindeki kahveden sigarayla birlikte
Dedim ya akşamlar güzel olur bizim buradan akşam ayrıdır.
Geceleri seni düşünürken uyuyabilmek
Israrlı gözkapaklarım seni düşünürken
Bir ağrı fevkalade acı
Düşünüyorum elim telefona giderken
Seni aramamak kadar aramakda zor imkânsızı düşünürken
Elim, titriyorum; retinam şimdi daha sönük karanlıkta
Ağrılarım şiddetlendi niye bu kadar sancılı merhametsiz.
Gönlüm krizlerde gece yarısı, yıldızlar huzurlu uzaktan keşke onlar gibi olsam
Havanın güzel olduğunu tahmin ediyorum dışarı çıkmam yasak
Sırtım ağrıyor içten içe kemiklerim sızlıyor
Gece yarısı yine atletim sırılsıklam vücudum kaynıyor
Ayağı kalkmak için bir el lazım
Olan olmuş artık ısınmışız
Bugün dünden daha sıcakmışız
Gittikçe yok oluyormuş bu beden
Globalleşen herşey küreselmiş artıık
Rejimler çevreci olmuş
Yakında açgözlülüğümüzün kurbanıymışız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!