O gün,
Ruhumu arındırdım,
ruhunun mevcut tüm saflığıyla.
Kalbimde zifirleşmiş tüm günahlar,
Bembeyaz avuçlarının içinde arındılar.
Ufak, beyaz, narin, çekingen eller.
Aydınlıkta yahut karanlıkta pür'ihtizaz.
Ellerine dalıp semalara uçmadım az.
Aydınlıkta yahut karanlıkta pür'ihtizaz.
Ufak, beyaz, narin, çekingen eller.
Kendime rastladım akşam üstü.
Bir sokak lambasının ışıltısına kapılmış,
yazacağım diye debeleniyorum
Göz altlarım,
insanlığın ne halde olduğunun göstergesi.
Düne kaç gece var diye düşünerek,
Bir zamanlar iki ölü ruh yaşarmış birbirlerinden uzak diyarlarda.
Çok zor şeyler yaşadıktan sonra bulmuşlar birbirlerini sonunda.
O'nu bulmanın mutluluğuyla başlamış konuşmaya.
Ölü bir adamdım, bir kadın tanıdım.
Beni ipten aldı.
Ucuz isteklerime ucuz çizgilerle sınırlamalar getirdim. Kafanda destan gibi yazdığın küçük masallara son bulamadığın zaman sokağa çık. Rüzgarı bu sefer savrulan saçlarında değil parmaklarının arasında eserken hissetmeyi dene, kendini orda bulacaksın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!