Yine hüzünlü bir İstanbul akşamında,
Beyoğlu istiklaldeyim karlar altında…
Buz tutuyor ellerim ellerinden yoksun;
Ve bir de gözlerim yaş döküyor suskun mu suskun…
Beyoğlu’nda istiklaldeyim;
Herkesin ellerinde yarinin elleri
Gitme kal yanımda
Hasretine dayanamam
Bırakma beni yokluğunda
Ben sensiz yaşayamam.
Gitme kal yanımda diyorum
Bir an olsun ismin düşmez dilimden
Adını anmadığım gün günahım olsun
İstesen de silinmez bu aşk gönlümden
Bu şiir sana hediyem olsun
Bir selam mıydı benden esirgediğin
Gecelerce uyku girmez gözüme
Nedendir bilemem seni özledim
Gül yüzün geldi yine,gözüm önüne
Nedendir bilemem seni özledim
Hayalin,hatıran gitmez önümden
Üzdüysem seni özür dilerim
Hiç sevmemişsin meğer nerden bileyim
Dilerim Allah’tan şimdi can vereyim
Sen sevmemişsin meğer nerden bileyim
Seviyorsun sandım meğer hep aldandım
Karşılık almasamda ben bu sevgiden
Hasretini çekiyorsam da uzak bir şehirden
Bir ben yansam da senin sevginden
Mecnun eyleyip çöle düşürdün beni
Her kimi görsem sen sanıyorum
Seninle anladım ben yaşadığımı
Sana bıraktım gönlümün son anahtarını
Azrail çalmışsa benimde kapımı
Mezarımı gözyaşınla sula sevdiğim
Bu aşkın sonu benim canımsa
Beni değil de bir başkasını seveceksen
Bana değil de bir başkasına yarim diyeceksen
Hiç sevmeyip hep ağlatıp üzeceksen
Artık bu şehirde nasıl durayım
Seni nasıl sevdim,görmeyeceksen
Bir yarim var bana küskün
Bu yüreğim ondan üzgün
Ne olur yüzüme gülseydi birgün
Bir yarim var bana küskün
Sevmek miydi tek suçum?
Günlerim hasretle,dertle geçiyor
Senin yokluğunda kalbim acıyor
Bir bilsen bu gözler nasıl özlüyor
Bu ayrılık beni çoktan tüketti
Sevda kapıları bir bir kapandı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!