Sarı yapraklar ağaçlarda
Ağaçlar sarı yapraklar altında
Ağaçların altında aşıklar
Aşıklar ağaçların altında
Aşıkların altında toprak
Toprak aşıkların altında
Bilseydin konu olacağını
Binlerce şiire
Sararır mıydın, baharının sonunda?
Kim bilir ne hayallere vesilesindir,
Sallana sallana düşerken yere.
Tüm sesleri duyuyorum
Seni beklerken
Erkenden enseme soluyor rüzgar
Üzgün sanıyorum herkesi, her şeyi
Erkeksi bir yalnızlıkla tutuyorum kendimi
Unutkanlık alıyor bir kuşun gözünden beni
Titriyor elim
Yaşlıda değilim
Fren sesi duyar gibi
İiiiiiiiiiiirkiliyorum
Dokununca elime
Bir bebeğin eli
Dizeler ihtiyarlamış
Zar zor yürüyorlar.
“aman yormayalım sizi
buyurun oturun şöyle
biraz soluklanın.”
...........................
Babam yitiriyor babasını
Gözleri korkudan uzak
Alışkanlık var hayata
Koparıp atamıyor sıcak yaşlarını gözlerinden
Soğuk bekleyişi sürüyor sessizce
Bense uzakta, izliyorum
Kendini arar şiirinde şair
Hep yazar bulamadığı için
İlkin,
Şiir şairde saklıdır.
Sonra,
Şair şiirde.
Duydum sesini sessizliğin
Canlıydı tüm nesneler
Konuştular bana seni
Seni sensiz anlattılar, olmadı.
Çıktım dışarı
Kavramlar arasında
Boğulmuş bir soluk
Gerçekten bir o kadar da uzak
Hayatı benimsemiş
Soğuk bir ölünün ruhu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!