Mecnun oldum sensiz çilem dolmadı
Hasreti gönlümde bırakıp gittin
Bahar gelip dallar çiçek açmadı
Elimi kolumu bağlayıp gittin
Alev alev yanar aşkın özümde
Daha henüz doğduğumda
Yok diye saydılar beni
Çok değilki genç yaşımda
Öl diye vurdular beni
Düşsem tozlu yollarına
Ben seni aşk ile sevemem diye
Bir mektup yazmışsın bir kara haber
Aşkına karşılık veremem diye
Bir mektup yazmışsın bir kara haber
Neyleyim gözlerin yaşla dolmasın
Erken ağarttım saçımı
Eller gibi gülemedim
Irmak olmuş gözyaşımı
Bir gün olsun silemedim
Elimdeydi gonca gülüm
Var mı bu dünyada kalan
Affet beni anacığım
Ne cahilim hatır yıkan
Affet beni anacığım
Sen büyüksün ben küçüğüm
Dalında sararmış güller misali
Boynumu büküpde bırakma beni
Aşkınla savurup mecnun misali
Sevda çöllerine düşürme beni
Hançer olup vurdun seven gönlüme
Ot bitmeyen şu dağlarda
Çiçek açar bilmediler
Sararıp solmuş bağlarda
Bülbül öter bilmediler
Canım kurban aşıklara
Güller açar elvan elvan
Deremezsin deremezsin
Dertleri var kervan kervan
Çekemezsin çekemezsin
Bilemezsin bilemezsin
Dağlarımız mor sümbüllü
Bağlarımız gonca güllü
Bizim eller bizim eller
Ne güzeldir bizim eller
Irmakları coşkun akar
Hak ateşi yakar eritir seni
Doğru ol mum gibi ışık verirsin
O ateş pişirir çiğ iken seni
Doğru ol mum gibi ışık verirsin
Aşk ile işleyen bilek bükülmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!