Akşam güneşini izlemek gibi,
O kadar boş ve bir o kadar da anlamsız,
Aklıma geldikçe içim bulanıyor,
Sanki bir ben yaşıyorum şu koca dünyada.
Benim gibi görebilen var mı?
Zorluklar yaşarsın en köhne anlarda
Bazen çekip gitmek
Bazense yok olmak istersin
Ruhsuzlaşırsın zaman aktıkça
Hani eskidendi
Gecenin gözü kapanır
Maskeler düşerken birbiri ardına
En güzel değerler yitip gider
Geriye kalan hayalkırıklıkları
Zamana savrulur bir bir
Ve gecenin o güzel gözü kararır
Karanlık deniz,
Dibin gözükmüyor,
Ne kadar baksam da göremiyorum,
Malum gece oldu..
Ayışığı rehberlik yapıyor,
Tutkunum sana güzelim
Seni her gördüğümde
Seni her düşündüğümde
Nutkumun tutulması bundandır
Yalnızlığıma anlam katan sensin
Yıldızlara bakıyorum
Birşeyler kalbime dokunuyor
Bin parçaya bölünüyor her bir dokunuşta
Manasızca iç çekiyorum…
Hani hep dersin ya
Büyüdüğünün farkına varırsın hani,
Bir korku sarar sonu gelmez,
Sanki piknik yaparken yağan yağmur gibi,
Yağmuru seversin belki,
Yağmasını o an asla istemezsin.
Yalnız bir perşembe akşamı,
Hava çok soğuk,
Kaldırımlar bomboş,
Sokak köşeleri karanlık..
Uzakta yanan bir ışık,
Renkler dört dönüyorken etrafımda,
Hülyalı bir bakış,
Kaçınılmaza sürüklüyor,
Görebilmek için,
Bir daha uyumaya çalıştığım,
Ahenkli rüyalar gibi,
Garip bir rüzgar esiyor,
İçim ürperiyor üşüyorum,
Hisler girdabında,
Yalnızlıktır tek gerçeğim.
Taş kesmiş bir kalp,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!