Sema’ya ismini yazan
Dertten içip sızan
Aşk uğruna sırat geçip
Yar gözünden düşen benim
Acılarla uyuyan
Yalnız kalanların acısını
Yas tutanların sancısını
Sensizliğin yasını
Gel bugecede bende gör
Gün dogmadan bahar gelmeden
Ben sana gelmeden sen gitme
Gitme bahar inatcı bahara inatla kal
Sen gitme bırak her şey gitsin gençlik
Para pul mülk bir sen gitme
Sabahlar uzakta bir şehirde
Senin o minnacık avuçlarında
Saçlarında kalan hüznüm
Sevincim gözlerinde
Kala kaldı
Yağmur yağıyor eskisi gibi
Ben şimdi sana sevgilim desem
Sen benim sevgilim değilsin dersin
Ben şimdi yürekten sana canım desem
Sen şimdi bunada kızarsın
Peki ben şimdi seni aldatsam biriyle hani
Sen buna ne dersin?
Ben seni sevdim istanbulda
İstanbulu sevdim sende
Bir birini tanamlayan yarım paycaydınız
İstanbul ve sen
İki ilahi güzellik
Seyrine doyumsuz.
Sen ile başlayan bensizlikle devam eden bir dünya var
Dışarıda sen yok olmak için tutuşurken
İzlerin ardı sıra siliniyor
Karda kandamlasında,
Bilirsin Gözlerim aşina ağlamaklı
Halime bakıp aldanıp kanma
Bende senin gibi rahman kuluyum
Sözüme bakıpta müneccim sanma
Bende senin gibi rabbin kuluyum
Kılmıyorsam beş vakit namaz
Şu dağlarda kaldın mı?
Benim gibide yandın mı?
Be hey nazlı ay
Sende benim gibi bir yıldıza kandın mı?
Nekada uzakta kalsamda senden
Gördüğün her yerde kaçsanda benden
Bilirim bir anı kalmışsa benden
Senin için hala sarhoşun biriyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!