Bazen yiğittik bazen yitik
E hayattan bir dünya da yol sürdük
Kıvrımlı mı kıvrımlı çetrefilli mi çetrefilli
Dünya oyunlarına az kanmadık
Yalandan ağzımızın yandığı kadar da hiçbirinden çekmedik
Varsın hayat elindekini ardına koymasın
Bozuk band gibi takıl gönlüme
Hiç bitmeyen bir şarkı gibi
Hep sen çalsın
Hep sen olsun bu gönül
Saatlerce bitmeyen tatlı bir sancı ol yüreğime
Takılsan tutarım ellerinden
İsmine yazamadığım şiirlerim vardır benim
Bir sigaranın ucuna bıraktığım ateşle başlar
Külleriyle dökülür dilimden
Bir nefesle çıkar yüreğimden bazen..
Dumanında kendini bulan anlamlar yüklüdür
Her satırında her mısrasında
Gül dökülürdü sanki sözlerinden
Umut süzülürdü sanki gözlerinden
Beste beste bir kalbi vardı
Umutsuz çiçek toplardı
İçi ürperten zirvelerden
Aldırmazdı amansız uçurumlara
Yıldızlardan örülmeliydi dünya
Korumalıydı karanlığın kötülüğünden
Kuşlar ötmeliydi hep bahar kalmalıydı ömür
Güller renk renk açmalıydı
Kırmızı kokmalıydı yalnız aşk sokaklarında
Sevdaları yapraklarıyla yazmalıydı belkide ağaçlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!