Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun bırakmıyorlar
Rüyada, mektupta albümde seni
Bulmak istiyorsun bırakmıyorlar
Umutlar hayaldir acılar gerçek
istanbul ve sen / neydi o bir zamanlar
sanki gençliğime doğru yaşlanıyordum
çengelköy'de yaz unutulmaz erguvanlar
hangi yanıma dönsem seni bulurdum
içimdeki lambanın kırıldığı anlar
Bazen kaçasım gelir uzaklara, çok uzaklara.
Aklım başımdan gitmiştir yine,
Seni seninleyken özlüyorumdur.
Sorarım kendi kendime gitmek midir zor olan yoksa kalmak mı?
Gençliğim çalışmakla geçiyor, günlerim düşünmekle.
Nedir zaman, nedir?
Bir su mu, bir kuş mu?
Nedir zaman, nedir?
İniş mi, yokuş mu?
Bir sese benziyor;
Nereden bileceksin, şehrin sokaklarında
Kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu
Her seher yüreğimde açan karanfillerin
Karanlık çöktüğünde mahalleye
Işıklar yanar belli belirsiz her köşede
Yanar yanmasına da
İçler sönmüş, duygular sönmüş
Ömürler sönmüş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!