Gözlerine bakarak 'seni seviyorum' demekten başka söylenecek söz yok.
Aşk bu!
Sevdamız sevdiğimizin yürek aynasında nasıl yansıyor göremiyoruz.
Dilek ağacına bir tutam çaput bağlamaktan başka yapabileceğimiz bir şey yok.
Hayat bu!
Rüzgarın hangi dalı kıracağını bilemiyoruz.
Beni yazı,
Yazılarım da sizi kandırdı.
Dilimin özgürlüğünden nasibini aldı aşktan ölüme ne varsa.
Kelimeleri sevmek asıl günahım.
Bağışlayın düşlerimi.
Dünyanın gerçek öyküsünü ağzıma alacak kadar cesaretli olamadım.
düşlerimizi gösteren aynalar kırıldıktan sonra
hangi gerçektir gözümüzün kesiğinden ürken
kahırlı günlerimizle tenimize çizilen
bir zamanlar benimdi bu yüz diyor silinirken
düştü işte aşktan bir parça öpülmeyi beklerken
Gözümüzden dökülüp
Akıp giden yaşlar gibi
Ömrümüzden silinip
Unutulan günler gibi
Sen koparılmış bir gülün gölgesi
Biliyorum sen de ölüyorsun bu gece, benim gibi kendi içinde.
Şiirin dilinde, şarabın ateşinde yanıyorsun benim gibi.
Gecenin bu kül vaktinde.
Yaprakları notasız birbirine vururken rüzgar
Çıkardığı melodiyle titreyen sularda
Aynı ahenkle süzülüyor bir kuğu
Böyle zamanlarda yalnızlık
İnsanı yaradana sanki biraz daha yakın kılıyor
asik bir yüregin
kara kapli lügatindan
kim okur ve anlar?
bagrimda acik duruyor sayfalari
ben sirrina varamadim
bu safkan yazilari okuyup anlayamadim
kömür haline gelmişti …/ … yakmıştınız yüreklerinizi
sürgündüm
dönmeye çalıştım yaşama geri
„ Kentinizin sokaklarında, içinizdeki o uzlaşmaz, paylaşmaz
ve nefretle aşınmış korkunç hapishanelerinizin gölgelerini gördüm.“
uzaklaştırdınız sevgimi
Kalabalıkları sevmem, köşede bir yer yeter bana
Kahvemi orta şekerli isterim
Gözlerimin dalıp gidişinden anlarsınız zaten
Ben kendi kalbinin içinde kaybolan bir adamım
Beni bir de kırlarda avare yürürken görün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!