Şimdi en tozlu yollarımı bırakıyorum sana giderayak.
En büyük umudum, sendeki paltomun cebinde. Unutulmuş
Yüreğimin kafesine birşey sakladım. Onunlayım
Ve en çamurlu ayakkabılarımı da sana bırakıyorum...
Sakın uyanma gitmeden.
Kaç zamanın esiriyim sensiz. Bilemezsin...
Ve kaç sevda tükettim,
Kaç kez öldüm, dirildim.
Gece saatin tik-tak sesi kulağımda
Bir başka bedende
Adını heceledim...
Ağır bir yüktü gidişin.
Ağırdı,
Boynumu büktü...
Ve kelimelerde anlatamadığım şey sana
Büyüktü.
Taşıyamadım, düşürdüm...
Şimdi bir kez daha sırtından Afrika'ya ilerleyen bir yoldayım.
Bir kez daha, sırtının karmaşık coğrafyasında,
Sırtından Avrupa'ya
Sırtından boynuna uzanan...
Karmaşadayım, kürek kemiklerinde
Öyle bir batıyor ki yalnızlık
Şerefine kadeh kaldırıyorum artık
Dört duvarın...
Sussam beter,
Konuşsam biteceksin. Biliyorum...
Avuç içlerimde yangın çıkmakta,
Dokundukça...
Bir teline saçının,
Ya da teninin herhangi bir yerine.
Ya da hissedebildiğimce insanlığımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!