Hani söz vermiştik biz Rabbimize
Sözünde duranı görmem gerekir.
Allah bakar mı hiç yalancı yüze
Hakk’ın divanına durmam gerekir.
Allah’a dayan ki gayriden korkma
Gömlek giyer kolalıdan
Ütüsünden haberi yok!
Ödünç almış del’aliden
Kutusundan haberi yok!
Bu hıyarlar çeşit çeşit
Yalpa yapma sağa sola
Müstakîmen gir sen yola
Selâmetle hedefine;
Ulaşırsın girsen yola.
Enbiyadan soy isteyen
Antakya'mız mahzâ tarihî eser
O eski hâlinden kalmamış eser
Şubat soğuğunda deprem yel eser
Kim duydu Hatay'da zelzele oldu;
Mezarı belirsiz, demeyin öldü!
Böyle mi olmalı, dedim de durdum
Kendime de öğretmen'im diyordum
Özel günde bir çift fotoğraf gördüm
Antakya'dan, işte, perişan yurdum!
Ben de öğretmenim sayan olursa
Fark atıp zehirde tüm yılanlara
Çıyanlara helal olmaz hakkımız!
Ocağına incir ekip canlara
Kıyanlara helal olmaz hakkımız!
Mazeret üretip yerim dar diye
Kerâmet olmuyor ker ve âmet’ten
Saymayınız cimri şahsı nimet’ten
Aldısı verdisi pür zeâmet’ten;
Uçandan kaçandan hesap sormalı!
Babam gibi merhem yoktu yarama
Kim yaparsa şeytanlık, müstehak taşlanmaya
Kandırır ins şeytanı, kimse ona kanmaya
İnsanlık olmayanı, değer mi hiç anmaya
Böylesine dönmeye; bekler İlâhî Şamar!
Aynaya bile bakmaz, hem keldir hem foduldur
El insaf, ayak insaf
Kollara kıyak, insaf!
Neyin adı şu insaf
Başlara kıyak, insaf!
Faizlere nass yok mu
Mevlâ’dan emanet koca âleme
Hoş bakmadan gezip tozuyor insan!
Bir de gark ediyor nâs’ı eleme
Mazlumları ezip geziyor insan!
Düşündün mü insan! İnsan ne demek!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!