Murat Kadir hocam için akrostiş

Meramımı dinleseydin bir, dünyada
Uşşak-ı şeyda olurduk bir hülyada
Ruhuna çar'olayım derken usulca
Aşkına mazhar olamadım ne fayda

Taştım köpürdüm sonra yaktım kendimi
Korkusuzca atılıp yıktım bendimi
Akıl durdu, gönül küstü, felek şaştı
Daha da sormasınlar gayrı halimi

İlk kez tattım sende aşkın badesini
Rüyamı süsleyen o gül bahçesini
Tar eyleme gel güzel, sen sil yaşını
Unutmak ne mümkün bu can paresini

Ne unutulur ne geçilir o yardan
Çizgi çizgi işlenmiş gitmez nazardan