Siz avcılara bakmayın
onlar anlata dursun öykülerini
bir kuşa sormak lazım
bir geyiğe
övündüğümüz insanlık nedir diye.
Baktı zil zurna sarhoş kocasına
Nefret acıya döndü birden
Acısı gözyaşına,
İnce ince yağan yağmur
Şarkı söyledi kederle
Ağladı kadın
Neyin oluyor,dedi
kısık sesle mezarlık bekçisi
çekti ellerini yavaşça yaşlı adam topraktan
kırılacakmış gibi cevap verdi ürkek sesle
hiçbir şeyim olmuyor
ben dedi kimsesizim
Güne dön yüzünü
ardında dünler kalsın
geç patlamış tohum say kendini
toprağı avuçla
yeniden başla yaşamaya
dün ensenden tutarsa
Sus
bilmesin kimse acısını,
onlar bahar sansınlar yaşadıkları kışı,
mutlu olmayanlar
sadece mutlu olmaya mecbur kalanlar,
sakın söyleme onlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!