Zamanı geldiğinde kır kabuğunu,
Terk edebilmek hayattır bazen.
Sokak lambası ardından belirir gölgesi,
Ayazın sinesinde gizli yalnızlık sesi.
Tokat gibi çarpar da suratıma yokluğun,
Özlemim olur sensizliğin en son nefesi.
Solan bahçeler tükenirken hüzne dalsa da,
Güneşte filizlenir küllenen eski sevda
Başıboş, kuytularda canlanır hoyrat rüzgar,
İnceden alevlenir birer birer anılar.
Sonbahar kimliğini düşürdü yere,
Solgun bir yaprağın yorgun parmakları,
Tuğla rengi bir sürme çekti gözlere,
Hüzünle beklerken bir başka baharı
Takke düşer kel görünür,
Takke düşer kel görünür
Yalakalar tez bilinir,
Yüz metreden dil görünür
Erdemi al sen başına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!