Kendi ölümünün ertesine kurulmuş çalar saat
Yalnızlık dakikalarını uçurumdan atacak önden
Sonra hangi güç hangi kudret hiç kimse bilmeden
Sonsuzluk çukurlarını deşecek kader
Bir bir
Bir bir
Ay Pencereden Düşürdü İçeriye Sessizliği
Vazonun içinde bir miyavlama
Yankılanıyor odadan odaya
Sahte bir gülümse asıyor cama rüzgar
Cinayet işlemiş bir çöp adam
-Tık Tık
Alacaklıydık kaderden
Bütün anlarımızı bunun için yaşamıştık ikimiz
Yalnızlık yalvarıyorken vicdanımıza
Tekmeler savurup uzaklaştırıyorken
Biz beraber yalnızdık
Öpüşmelerimizin sesi yankılanırken uzaklardan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!