Murat Göğebakan Şiiri - Mehmet Çelik

Muradıma baksınlar.
Sevgisini görsünler.
Boş zamanlar çok iken.
Mevlasına dönsünler.

Hasta düştü yılmadı.
Bir an ümit kesmedi.
Tedaviyi görürken
Duasızda kalmadı.

ÖLÜM ancak dönüştü.
Bu ne güzel görüştü.
Kılibini çekerken.
Hızır ile görüştü.

Öyle sağlam inancı.
Yaşadığı o sancı.
ALLAH aşkı sunarken.
Hiç biter mi kazancı?

Hastaneye yatmıştı.
İki dua etmişti.
Dualarla kalkmışken.
Umre’ye de gitmişti.

PARA hırsı olmadı.
Evini de almadı.
Kazançları bulmuşken.
MEVLASINDAN dönmedi.

SİMİT ile geçindi.
O ne zor bir geçimdi.
Onursuzlar var iken.
Onuruyla geçindi.

Hastalıkta ne imiş.
Sonu güzel göç imiş.
AHİR ALEM var iken
Bu dünya da boş imiş.

Hak hukuku biliyor.
Hakkım helal hep diyor.
Böyle helallik sunmuşken.
Günahsız da git diyor.

ÇELİK’im de seviyor.
Dizesini diziyor.
Kıta henüz bitmişken.
Yenisini diziyor.