Yürür içimde bir sevda, coşkun nehirler gibi
Coşar da hiç taşmaz nedense?
Çağlar da, sesi duyulmaz bir türlü
Varoldu yüreğimde, ama nedense hep ADSIZ.
Garip bir şey bu, bir var bir yok sanki
Dağ sarsılırda, üstünde taş durur mu?
Yaprak solar düşer de, sapı yerinde durur mu?
Ulu çınar devrilip düşerde, dalı ayakta durur mu?
Ana terki diyar ederde, evlat yerinde durur mu?
Gecenin ortasında,hiç güneş olur mu?
Gülüşümün ardındaki hüzne,
Bedenden bıkmış, hürriyete hasret ruhuma,
Yusuf’un düştüğü kör kuyulara,
Alışmışım bir kere, iflah olmasam da…
Güneş olmuş sanki, bedenim
Unutmanın imkansızlığını anlatır her şey bana
Öyle işlemiş ki sevgin, kanıma
Öyle çizmişsin ki simanı aklıma
Neye baksam, nereye kaçsam hep karşımda, hep karşımda
Gökyüzüne dalsam sensizliğimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!