Neydin sen?
Bir rüzgarmıydında şöyle bir esip geçtin
Yapraklarını döküp dallarını kırdın içimdeki duygu çınarının
Yüreğime sevgi çekirdeğini bıraktın.
Bedenim alev alev tutuştu böylece
Sonsuz hayat bir varlık kadar yaklaştı ruhuma
Kara yılan gibi sorma beni,
Olmazsın gönülün gelini,
Helal et hakkını ver sen elini,
Haram oldu bu el duramam gayrı.
Sabah vakti indik seyhan düzüne
Can kuşumsun benim,
Ağlamak yok birdaha,
Ne sen bensiz yaşayacaksın,ne ben sensiz,
Işınlayacağız sevgimizi,yıldızlardan kalbimize,
Sevgimiz,her mevsim ilk baharı yasayacak,
Ilık bir esinti,seni bana beni sana anlatacak.
Ne ilki var nede sonu bu aşkın
Ölmek var aşkın ölümsüzlüğüne
Bakmak var sevdiğinin ardından
Efkarlanıp bir köşe başında ağlamak
Tutsaklık var işte mahkum olmadan
Tan yeri ağarırken bir görmek vardı seni
Yaşamayı anlatsana bana;
Enkaz yığını olmasın anlatacağın,
Leylaklar bahçesi olsun,
İrem bağlarındaki güllerden bahset..................
Nezaman dertlensem düşünürüm sessizce
Yanaklarımdan iki damla yaş dökülür gizlice
Feryada gücüm yok ki isyan edeyim delice
Ağlamak zor elden birşey gelmeyince
Hasret bilinmez ki özlem acısı çekilmeyince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!