Karanlık gecelerde güneş yoksa
Onu göremediğimizdendir!
İçimde ki ben ve güneş
Gördüğüm zaman acı
Yakarış görünmediğim zaman
Ayrılıklar elem veriyorsa
Yazarken kaydı mı kalem
Telafisi olmuyor
Silgim yok ve dagsilim
görünen o ki silemeyeceğim.
Sigaramda yok
Bırak beni gideyim
Dayanmak zor bu acıya
Yüzünü görmeyeyim
Seni görmek ölüm bana
Bir kitap yazsam sana
Hayat gülmez asla sen ona gülmedikçe
Ve asla sevmez; sen onu sevmedikçe
Gururludur ödün vermez.
Kibirlidir.....
Kibri kainattan büyük?
Bedenim ve ruhum
Derin bir karanlıkta
Saklambaç oynuyorlar
İkisi de birbirinden habersiz
Beni arıyorlar...
Radyoda şarkımız çalıyor.
Eski günleri hatırladım.
Sözler filme dönüştüler gözümün önünde
Bu film:
Ediz Hun'la Hülya Koçyiğit'in
Başrollerini paylaştığı;
Yağmurlu bir gece daha
Gökyüzü karanlık ve hırslı
Kulakları yırtan o ses ıslatan noktalarla iniyor.
Toprak tüm gözeneklerini açmış
Sevgilisiyle buluşması uzadıkça
Uzak durun benden
Gözüme görünmeyin
Görmek istemediğim yüzümü
Bana aksettirmeyin
Ben bir ağaçtım
Güneşi gördüm
Çiçek açtım
Yalancı baharmış bilemedim,
Kış güneşi olduğunu......
Gerçek anlamda yaşadığı anın olay psikolojisini iyi anlatan ve kendine has edasıyla özgünce yorumlayabilen çok yetenekli,gelecek vaat eden bir şair.şairlik hayatında başarılar diliyorum...