Murat Coşkun Şiirleri - Şair Murat Coşkun

Bir an önce okulu bitirmeli,
Bir an önce askere gidip gelmeli,
Dalmalı şu hayatın içine birden,
Ya ölüm gelirse aniden!

Kıdev mevkii sahibi olmalı,

Duyduğuma göre, sen beni sevmesende, sonsuza dek bağlı,
kalacağım sana,
ayaklarına bağlı bir demir zincir gibi.

Kimsenin göremiyeceği bir düğümle yüreğimi yüreğine bağladım,
zavallı tutsaksın sen.

Sanırım sen en büyük hatam oldun benim,
Hayatın sana dair sorular sorduğunda bana,
Verdiğim yanlışlarla.
Hiç bir şeye değil!
Senin için hep doğrudur, değişime üzülüyorum sadece.
Şimdi hayatın sorularının tam ortasındayım,

Bugün doğum günün sevgilim.
Sen nasıl istersen...
İstersen bir kaç yıl daha görüşmeyelim.
Ama bir ricam var senden,
Ben bu yıl doğum gününü kutlamak istiyorum...
Neyse boşver vazgeçtim.

Dostum yağmur damlası deyip geçme!
O yağmur damlası ki çok uzaklardan,
Yıllar öncesinde bir sevgilinin,
Hüznünün ateşiyle buharlanıp,
Burada hayat bulmuş,
İçi sevgi, içi nefret, içi hayal kırıklığı ile dolu

Susar bakmassın bilirim.
Vazodaki güller gibi.
Birinin kuru yaprakları, diğerinin boynu bükük dalı gibi.
Sonra kafanı kaldırır, Kaşlarını üzerime düşürür gidersin,
Bilirim...
Dokunsam tutuşur, Kıssam köpürürsün.

Yüzümü bitecek sevdalarda eskittim.
Tütün sarıp kibrit aradık,
Her seferinde sonu hüsran,
Bir duman bile alamadık.
Hayallere dadandık kabus günlerinde,
Mutluymuşuz gibi yaptık.

O ne masum istekti öyle,
One masum bakıştı gözlerinde.
Bir heves, bir azimle çıktı yola,
Boya sandığı tertemiz ellerinde.

Mutlu etmek çok kolaydı onu,

Hayat ne garip şey anne!
sakallı Ahmet amca içerlendi,
'Biter mi be bu yol gide gide.'
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!

Seni unuttum sevgili…
İçimde sana dair közlenen
Son kömür parçasının közlenmesi,
Dalındaki son yaprağın kuruması
Gibi bir şeydi….