Ömrüme Armağansın
KALMAK İSTİYORUM
Bugün günlerden hüzün
kendimle kalmak istemiyorum.
Ayrılığın acısını hisseder oldum,
bedenim yorgun, ruhumdan uzak.
Elim çaresizce telefonda
MASAL MI OLDUK
Başlamadan gittik birbirimizden
Onca hevesleri bıraktık sevgimize
Ne oluyor anlamıyorum.
Biz ayrılıkları anlatan masal mı olduk?
Masanın başında durup durup ağlıyorum.
MEKTUPLAR
Gözlerimi açtığımda
Nefes nefese kalmış gibi heyacanla uyandım.
Bugün her yeni günden, daha farklı geldi bana
İçimde anlatılmaz bir sen dolu
Yarım kalmış gözyaşı gibi akıverdin yüreğime.
ÖMRÜME ARMAĞANSIN
Kim derdi bana, seni bu denli seveceğimi
Kim inanırdı gözlerimin sevmiyor gibi baktığına
SON NEFESİM
Sen bıraktın beni hiç aldırmadan
Düşünmedin,
nasıl dayanır diye merak etmedin.
Bana yalanlar söyleseydin bu kadar içerlemezdim
Şimdi her harf benim son nefesim.
ÜSTADIM
Sen kalmayı bilir misin yıkılan gönlün yığınları altında?
Elin, yüreğin birbirine yabancılaşması gibi
Gönül de dağılır üstadım…
Garip bir his sarar titreyen sesini,
Ü Z Ü L Ü YO R U M
Aşkla vedalaştığım gece
Bir yıldız kaydı sanki yüreğimden
Ölüm haberimi almış gibiydi gökyüzü
Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur
dindiremedi içimdeki acıyı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!