bir sevdiceğim var şimdi uzakta
gözleri güneşim, yüzü mehtapta
hasreti eser durur sevda bağım da
yalnızlığa mahkum, esir gibiyim.
dudağımda aşkın o eşsiz ismi
Ben senin aşkınla ölür giderim
Sen ömrünce yaşa, gül kara gözlüm
Sevdanı amelim bilir giderim
Ahrette ateşim ol kara gözlüm,
Ötüşür bülbüller,nazlanır gülüm
Sevdan umman olsa bense bir sandal
Yinede limanım sen olacaksın
Sinemde açsan da türlü yaralar
İlacım, merhemim, sen olacaksın
Tutmasan elimi, sevmesen beni
Uzaktan, uzağa bir selam eden
Bu gönül ovamı yurtmu eyledin
Farkın yokmu çile, gamdan, kederden
Ömrümde ki her günü dertmi eyledin.
Gündüz güneş oldun, tenimi yaktın
Bir rüzgar uğultusun da akşam karanlığı çöküyor şehre
aç kalmış martıların yitik duygularıyla, mağrurluğu sahiplenmiş çöplüklerin çığlıklarıyla, akşam karanlığı çöküyor şehre
Gecelerin karanlığını bastıran hasret, güneşin ışığına güç veren umut ve yarına ümitle bakan dalgın gözlerle akşam karanlığı çöküyor şehre.
Yenilginin göstergesiydi hayat defteri,
her sayfasın da mağlubiyet, her satırında mısralarını düçarlıkla oluşturan saklı bir şair
her tiyatro perdesinin arkasında suskunluk,
Yıllar yılı sen beni yalanlarla avuttun
Yüzüme bak, baka gençliğimi kuruttun
Yedi yaşım yetmişe vardı varacak
sırtımda ki kürk yerine beni toprak saracak.
Hergün yüzüme güldün sabah, öğle ve akşam
Saçlarımda ki beyazlık neyin işaretiydi?
ben murat tüm antolojiüyelerine selam vesevgilerimi sunarım
ben murat tüm antolojiüyelerine selam vesevgilerimi sunarım