Murat Baltacı Şiirleri - Şair Murat Baltacı

Uzaklaşıyorum kendimden,
Yaklaştıkça sana...
Bir yarımı sende bırakıyorum,
Her yanım SEN iken...

Bazen, bir yıldız misali,

Gözlerinde bulurum,
Denizlerin masumluğunu.....
Ve, kaybolurum lodosunda...
Bir balıkçı teknesi gibi...

Baba olmak ne güzel bir duyguymuş baba.
Seni, şimdi anladım...

Kucağından inmek istediğimde, hiddetini...
Ki bir oğul sevgisi şiddetini,
Anlayamamışım.

Farzet ki,
Bir gölge oyunuyduk biz,

Hayat;
Beyaz, ipek bir perde,
Aşk;

Seni sevmekten korkuyorum...
Korkuyorum,
Deli bir tay gibi, kendimden...

Uzattığımda ellerimi,
Sana dokunamamaktan...

SEN;
Yüreğimden bile kıskandığım,
Kimseyle paylaşmaya kıyamadığım,
Ve doyamadığım hislerimsin...
Gelip, geçerken caddelerden,
Haykırmak isteyip de, haykıramadığım,

Soğuk bir mart gecesinde doğmuşum ben,
Anlattıkları kadarıyla...
Sıcak bir aile ortamında...
İlk defa 'merhaba' demişim, o gece
Bu yalancı dünyaya...
İlk defa yalanı sevmişim...

Şimdi Uzaksın
Şimdi Yakın
Bir Nefes Kadar Uzak
Bir Nefes Kadar Yakın
İçimdesin
Kalbimin En Güzel Yerinde