Yolcu,
Ecelin masum kararlılığına rağmen, kokuşmuş düşüncelerden kurtulamaz bazen.
Akıp giden zamana inat ; Âdeta rus ruleti oynar, on sekiz yaşında bir genç heyecanıyla.
Pişmanlıklar sarar dört bir yanını; içini , dışını, kalbini... Buhranli duygular pençeler kalbini.
Ama; yinede, hayatla rus ruleti oynamaya devam eder, on sekiz yaşında bir genç cesaretiyle O yolcu.
Hayatın hüznü bindi gam yükümün üstüne,
Sarhoşça yüzerken bahtımın dolu dizgin dalgalarında,
Sanki hüzünlerle boğuluyordum sandalımda.
Sonra birden bende ki beni hissettim tekrardan,
Adeta yeniden doğmuştum, hatalarımdan!
Hissediyordum,
Heyy yaşamın çalan notalarını yorumlamaya çalışan insan; kendine gel!
Saniyeler , karıncaların rızık peşinde koştuğu gibi hırsını hiç kaybetmeden dakikaları kovaliyor.
Dakikalar Her gün Sabahın olmasına vesile olan güneşin istikrarı gibi saatleri doğuruyor.
Saatler ,bir annenin yavrusuna olan bitmeyen şevkatiyle günleri kucaklıyor.
Derken; sonunu göremediğimiz masum mavi gökyüzü gibi yıllar geçiyor..
Ve kimisinin korktuğu, kimisinin huzur bulduğu ecel ile karşı karşıya geliyor insan.
Sosyolojik araştırmalar içerisindeyim,
Çıkamıyorum bir türlü, Sanki çaresizlerdeyim. Burada mıyım, yoksa orada mı?
Işte bak; sanki şurada.
Boğulurken aniden düşünce deryasında,
Bilinmezlikler dolanmış En'in etrafına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!