Murat Avcu Şiirleri - Şair Murat Avcu

Rüzgar esmeye korktu gelinciğin narin bedenine
Esseydi kırılacaktı esmese kuruyacak
Yeşert, dedi bir ses hazin derin sessizce fısıldadı kulağına
Bir rüzgar edasına bürünmüş,bir rüzgar uslubuyla dindi,dinledi rüzgar

Kulaklarda tanımadık bir ses çınladı: seni seviyorum

Karanlığın ve yalnızlığın dehlizlerindeyim.,
Ellerindeki sıcaklığı unutmayacak kadar asil duygularım
Ermişlerin erenlerin erdiği yerdeyim,bir sevda ki içimde
Ellerin ki ellerimde gözlerine erişemeyecek yerdeyim..

Adım adın dı gözlerim gözlerine aşina,

Tomurlar, patlayacak ilkbaharlara ve yağan yağmura,
Gösterecek kendini, görücü misali,eller kınalı, yürekler sevdalı,
Bir aşk sendromu yaşanacak, aylarca beklenen,
Bazen ansızın çıkagelen,bazen gelmesi uzun süren..

Yeşerecek doğa, göverecek umutlar, kalbim gibi,

Gittin ya sevgilim çıldırayım mı?
Beni benden ettin ruhumu çaldın ya ağlayayım mı?
Yakışmaz ağlamak bir namerdin ardından,
Yepyeni bir gün gelir giden günün ardından..

Bu şehir bana göre değil gideceğim diyordun gittin,

Ben ne baharlar bilirim memleketime özgü,
Bozkırlardan esen yele bağrını dayayan,
Nice aşık delikanlılar bilirim memleketime özgü,
Sevgiliye bir su misali susayan…

Ben ne delikanlılar bilirim, ülkeme dair,

Sevgi nedir bilmeyen,ama aşığım diyebilen birini düşünün,
Hayal ettiği,kör ümitlere,körü körüne bağlanan,bir aşık,
Aydınlık,güzel günlerin,ve güzel gözlerinin hatırına,
Hayatını heder etmiş,aşk nedir bilmeyen bir aşık.

Gecenin kör karanlığını dost bilmiş,karanlıktan korkmayan,

Merhaba sancılı gecelerden güne çıkanlara,,ve tekrar gelmek için giden şafağa…
Bil ki güneş,geceden sızan tek damlayı da aldı götürdü uzaklara,
Bize sessiz bir karanlıkta,en son nefes gibi geldi hazin aydınlık
Bil ki,yaşanacak en güzel geceyi de aldı götürdü,kahrolası ayrılık..

Sen orada gariplik yurdunda,kimsesiz,sessiz çığlıklar içinde,

Sustum erkekçe,bir çığlığın sessizliğinde,bir çığlık ki candan canandan öte,
Sanma ki korkudan gülüm,edepten,hayadan bir gizemli aşk hatırına sustum erkekçe.
Bir deli rüzgar dım kendimi unuttum bu aşk hatırına,
Bir sevda yaşadım sessizce,sessiz çığlıklarının hatırına sustum,sustum erkekçe…

Elimdeki resminde kokun yok,bir koku! tarif edilemez güzellikte,

Gecenin kör karanlığı seninle aydınlanıyorken,
Ama yokluğun,gündüzlerimi bile karartıyor artık
Ben yine sensizliğe,gündüz karanlıklara gebeyim,
Bir firari mahkumum,gündüzün sensiz ve sessiz karanlığında…

Anlatmak ne zor bu hali,düşünenin içindeki düşünceleri,
Yaşamın içindeki,acı,ızdırap dolu günleri,
İnsanı insan eden asil fikirleri bilmeli,adileri elemeli,
Adına aşk demeli,asil fikirler aşkı da asil etmeli..

Dün,bugün,yarın,demeden sevilmeli sevgili