Bir sonbahar üzüntüsüydü gülüşün
Yaşama heyacanı kalmamış bakışlarla bakardın
gözlerime...
yaşayamadığım yarım bıraktığım
hayatımla ilğiliydi yaşananlar
hayatımızı değiştiren bir ankara sabahıydı.
gece bitmemeli.
sabah olmamalı
çılgınca rüyalar görmeli,
sonra birden uyanıp,
kana kana su içmeliyim.
Belki çölün ortasında su birikintisiyim.
Belki soğuk bir kışın ortasında sıcak bir kahve.
Belki kar yağıyor dışarı çıkamıyorum.
Belki uzak bir yolun soğuk bir taşıtıyım.
Belki ölesiye uyuyorum seni görmek için.
Belkide kalbimde eitemediğim aşklarımı anlatırım sana.
en büyük cehalet cihanı sahiplenmektir.
lakin taziye gitmek hatırlamaktır misafirliği
ölmeninde ötesinde ne olacak dendiğinde başlamalı aşk
gidecek mecalin kalmadığı andan itibaren
yerin iki metre aıltındayken saretmeli o güzel sözleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!