Murat Ateşi Şiiri - Fatih Öncü

Biraz yürüdü gecede sessiz
Saçlarını savurdu rüzgar kimsesiz
Etrafını sarmıştı ince bir sis.
Soluk ama sıcak bir hayal,
Yine görüyordu eski günleri
Bazıları şen şakrak
Çoğuda mahsun göz yaşı akarak
Söyle ey hayal bu benmiyim
Ne oldu bana ben nerdeyim
Kovaladım yitik bir sevdayı bunca an
Heyhat, söyle kader, nerede canan
Korkutmaz sonsuz ölüm, ey can
Bakma uçsuz bucaksız ufuk
Kimse yok etrafımda gönlüm buruk
Uçuşuyor renkli hülyaların tozu
Kalpleri üşütüyor bakışların buzu
Bilmemki yanarmı murat ateşi
Yanlızlık kokuyor ruhumun leşi
Ruhumun leşi...

15-18.02.2006