Kuşatılacak kadar güzel fethedilemeyecek kadar muhteşemsin.
Seyre dalardım şehrinin ışıklarını
Ve her syre daldığımda kibrit çöpü kordum gözkapaklarımın arasına
Denizlerden gemiler,vapurlar geliyor
Tren raylarından kulak tırmalayan cızırtılar
İçimden sen geliyorsun,İçim sana geliyor; bu gece
Sen giderken senin ardından gözlerimden serpelemeye başladı.Damlalar.Mikailimi kızdırdın.Öyle heybetli şimşekler çakıyordu ki zihnimde.Korkudan dua ediyordu; sıcacık evlerinde oturan insanlar.Bu heybetli seslerden korukp ağlamaya başlayan bebeler mi dersin,annesine sarılan çocuklar mı eşlerine sarılan kadınlar mı! Ya sokaklarda mekanizması bozulan araçların siren seslerine ne demeli.Sokak lambaları bir bir sönünce.Tüm şehrin elektrikleri de bir anda kesilince Mikailim.Bu ne hiddet bu ne celal bu nasıl bir öfke.Sokak kedi ve köpekleri bu ayrılıktan bu öfkeden nasibini alıyor,zavallılar.Sırılsıklam olmuşlar.Delice kormuşlar.Sen giderken senin ardından Mikailimi kızdırdın.Gözlerimdeki damlalar gittikçe hızlandı.Sağanak yağmurlar.
Bir defa ateş almışsa gönlüm derinden
Dumanı arsızca geçer hücrelerimden
Hayır mı şer mi derken buğulanır camlar
Dayanmaz bu ateşe ne yaş ne de canlar
Antakya’da artık aralık ayında da yaz var
Hey! Değdiğinde dilin damağına vicdanın sızlar.
Bu aşk benim kısmetim.
Biliyorum,beklediğim sevgili bir gün geleceksin.
Ve ben yine hazırlıksız yakalanacağım sana.
Gözümün içine baka baka önümden geçeceksin.
Zaman yine yokluğunu soğuk soğuk vuruyor yüzüme
Sevginin sıcaklığı taze
Duyuyorsan sesimi
Bir sen bir de benle olan bir biz yok artık
Her gece tasa her gece kaygı yok artık
Boşalttık kucaklarımızdaki sevgileri yerli yersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!