Bahar geldi başa
Fırlattım aklımı semaya
Boynumdaki çocuk sapanımla
Arkasından da bir güzel bağırdım
Kışa kadar başıma uğrama.
Köhne bir fabrikanın ambarı gibiyim
Tarumar ve keşmekeş
Kalbim kaynayan kazan,fikrim iğdiş
İnsan dünyayı bilsede
Kendine çaresiz imiş.
Şirret bir kadın kadar acımasız hayata
Çirkin adam yumruğu kadar sert bir kaderi katık ettik
Oysa soframızın küçüklüğü sohbetimizin büyüklüğüne engel değildi
Adaleti bu dünyada aramak gibi saflıklarımızda oldu
Lakin hilal-i ahmere el uzatmadık ki
Günahlarımız şahsi
Plastikten oyuncak
Plastikten kap kacak
İçtiğimiz suya kadar
Dünya olmuş plastik bir kap
Kadın yaptılar plastikten
Aklımı koru Yarab.
Gönlümüz ve ruhumuz
Öyle sevdiler ki birbirlerini
Bedenlerimiz bu aşkta
Sadece birer nüanstı
Onyedilik varoş genci
Kalemle kitapla arası limoni
Para yok cepte ezelden beri
On sene daha olmayacak besbelli
Yolun kötüsü göz kırpıyor ona
Unuttuysan eğer sen
İlkokul öğretmenin adını
Vefa artık senin için
İstanbul'da bir semt adı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!