ben bugün çocukluğundan taşındım
okuldan dönüşlerimden taşındım
gurbetten geriye gelişlerinden
misketlerimden
çelik çomak dalından istoptan taşındım
ateşlendiğim gecelerden taşındım
akşam erken oluyor artık
güneş erken batıyor buralarda
senin oralara gidiyor belki de
deniz desen, çok hırçın
sensizlik krizi tuttu yine
seni sevmiyorum ben
beni sevmeni seviyorum
tatlı tatlı gülüşünü
göz süzüşünü seviyorum
ellerimi tutuşunu
bir şubat soğuğunda sevdim
gözlerin ısıttı ruhumun kutuplarını
bir kor düştü gönlüme
bir sözüne alem deveran oldu
gökten sevda yağdı bahtıma
gecenin direkleri varmış.
temeli bağrımda saplı
alem niye bu kadar ağırmış
niye kasveti böyle koyu
insan yalnızken mi bilmeli kendini
ya sen ya hiç
yar
ya sana bakmalı gözlerim
ya bir avuç toprağa
ya seni söylemeliyim her hecede
bu gidiş hayra değil belli
sen sırtını dönmezdin bana
belki dönmeyeceksin geri
esir edecek zamanın seli
hem seni hem beni
adımı bile anmazsın bir daha belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!