Kimi zaman rüzgar sert eser.
Darbeleriyle alır götürür bizi estigi yere,
Hırçın bir sersemlikten sonra gelsekte kendimize,
Yeni daglar,yollar cıkar karşımıza aşılması gereken
Bizler seninle fırtınalara gögüs gerdik birbirimize kenetlendik.
Bir istanbul vardı destansı,
Bir hasret vardı aşkımsı,
Gürbet ellerde para hırsı,
Nerde yar nerde hasret.
Benim cektigimi,
Bir süpürgeni nin arkasındayım.
Dogrultamıyorum artık belimi,
Sanki umursamaz sızca süpürüyorüm,
Düşlerimi, hayallerimi ve gercekleri.
Yarınlarım dan umut yok.
Aglarken hep yanımdaydın
Gülerken kacardın sessizce
Yanlızlıkların arkadaşıydın sen
Ve aşk kokan düşlerimde ki gercektin
Bir bahar akşamıydı gidişin
Belki de kalbime en ağır yükü yükledin.
Ne kadar yalvarsam boşaydı,
Dönerim demiştin belki bir gün
O günü her gün bekledim.
Kim bilir kaçıncı sigara dudaklarımda
Eger birgün beni ararsan,
Arayıpta bulamazsan.
Eger birgün beni sorarsan,
Sorupta cevap alamazsan
ve de
Küçük bir yıldız vardı evrende
Kenarda köşelerde
Korkardı parlamaktan ve parıldamaktan
Hep kaçtı göze batmaktan.
Bir ara gözü başka bir yıldızcıga takılmıştı
aşık olmuştu bile coktan.
Geçmişten kalan bir hasretti duygularım,
Ne sevmiş nede, sevilebilmiştim açıkçası,
Karamsar bir yoldayım, geçmişten bu güne.
Ne sensiz nede seninle yapabiliyorum.
Sen yine pencerede ufku seyrediyordun.
Bir ekmek parası, neler yapılmaz ki.
Kimi, pencerelerin ardında,
Sıra sıra dizilen umutlar ve hayeller kovalar birbirlerini
Kimi zaman camlar bugulanır, kimi zaman gözler yaşarır,
Arkasından her ne kadar hüzün gelsede,
Ve bir gölgeyle, umutlar filizlenir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!