Murat Akyol Şiirleri - Şair Murat Akyol

Bu gece sen bilmedin;
Yaktım, limandaki senli gemileri...
Düşümün sermayesi benden.

Bu gece ben bilmedim;
Sorma, pişmanım daha şimdiden.

Yar yüzün lodostur saçların yelken
Yar ellere gülsün bu cana diken
Yar gitmek için vakit çok erken
Yalvarmamı istersen
Yalvardım gitti

Günaydın gözlerini henüz gören ben
Üşümem artık yangınım bugün
Ne ateşler gördüde bu çaresiz ten
Ardımda kalırken küllerim anladım
Yarınım sen

Gecenin en zifiri karanlığından geldiler...
Kanla beslenenler!

Gece gibi karanlıktı, bütün düşünceleri...
Yürekleri, gecenin karası gibi nasırlıydı.

hey!
sen?
geçen yazın çiçeği? ...
durma:
yine, yeniden
gel de aç bir daha?

Yazdıklarımdan
Ve bundan böyle yazacaklarımdan "korkar" oldum? ...
Herkesler anlayacak diye;
"Seni" ne imkansızca sevdiğimi!

-İki Mezar Arasında, Bir Küçük Battaniye ile Sabahlayan Yüreğe-


Senin, öksüz kalan o kalbine kurban olurum, çocuk? ...
Senin, yetim kalan o gönlüne de? ...
Bu resimden sonra satın aldım

(Giresun MASAL Türkü Evi & Cafe Bar Dostlarına...)

Bir zamanlar, bu kalbe tutkun… “İmzasız Düriye”
Hadi çık gel ansızın, birdenbire bu gece?
Gel de, başparmağın boyalı boyalı,
Bir gecikmiş mühürü… Vur gönlüme!

Nağmelerden şarkı yaptım bu ara
Bir sazın tellerinden çalıntı
Hırsızım
Utandım
Söyleyemedim sana

Bu gece sorma saati
bilemem
belki zaman sabaha karşı
sensizlik bir vurgun
bir nöbet
acımasız