Murat Akünsoy Şiirleri - Şair Murat Akünsoy

Acısını taşıyor avuçlarım
Elini tutamamanın
Uzak bir köy yolunda
Topladığı kır çiçeklerini
Sana uzatamamanın
Sancısını taşıyor

Duygularımın manyetik alanındasın artık
Kalbimin ibresi hep seni gösteriyor

Sonbaharı yaşıyorum senin ikliminde
Gidişin öyle soğuk
Gidişin öyle çaresiz
Soluyorum bu şehirde
Nereye gitsem sensiz

Aklımın bütün odalarında senin rezarvasyonun var, Kendimde bile kalacak yerim yok bu gece.. Sende git deme bana,yoksa kimliksiz kalırım Sömürdüğün topraklarımda... Günahlarımla,kirli yalnızlığmla Ve yasak duygularımla elini tuttum ben senin, Bir daha bırakamam.... Tanrı bir sanatkardı oysa herkes için Doğaya bakıp ressam olduğunu anlardık, Alnımıza bakıp bir yazar olduğunu.. Oysa tanrı bir şairdi aynı zamanda En iyi şiirini, ikimizin aşkını yazarken anlamıştık... Kavuşmamız bir mucize olmuştu artık !

Yüreğim

Gözlerinin benden uzaklığı kadar

Kendimden uzak bana

Yitiktir, bütün ağırlığıyla üstüme yüklenen
Gökyüzünün piç doğmuş kuşları.
Bu kuşlar bir uçurtmayı bile kıskanır,
Bu kuşlar kaktüsleri çok sever,
Bir kaktüse aşık olur bu kuşlar.
Ve hergün aynı korkuyu taşırlar

Bari yüreğindeki bütün dükkanlara
Tek tek sorsaydın bu aşkı bozdurmak için,
Ama sen bir seferde harcadın hepsini...

Bunca yıldır halı altında saklanmış, Toz parçacıklarıydım. Ve sen Halıyı kaldırıp, Toz parçacıklarını Bir kutuya attın. Senin için bir çöp olduğumu O zaman anladım...

Tamam herşeye eyvallah

Götürdün ne varsa

Bari uykularımı bıraksaydın

Susma sevgili Bir kahve daha içelim Bir kahve daha bütün yaralarımızı saklasın diye Kırk yıl daha,sende bi hatırım kalsın diye Böyle gitme,çıplak kalır nehirlerim,böyle değil Bana bak sevgili Üstünde ismini anımsadığın gökyüzüne değil Sızını taşıyamaz gökyüzü bakma oraya Bakma utanır,gözlerin kadar derin olamadığından Üşür gözlerim,bana bak sevgili Biraz daha kal sevgili Rüzgarlara uyma böyle,ve bulutlara Götürme herşeyimi,dağıtma senliğimi Biraz bana bırak kokunu Gülmelerini bırak bana Yoksa bulutlar kıskanır beni.. Kıyılarım ol sevgili Mavi yunusların olurum senin Yok sandığın gibi değil,yaşatır beni Dünde bıraktığın kadardı ölümler... Elimi tut sevgili,elllerimi Ki ardından bakmalarım adam gibi olsun,tut ellerimi Böyle ölü gbi yaşamak koymasın artık Gömdüğün yerlerden çıkar beni Ektiğin çiçekler yaşatmaz artık...