Sevenler zaman bilmez derler,
Zor deyip usanma,
Gerçek anlamını öğrendim sevginin,
Yokluğunda,
Kalbim seni sayıklıyor,
Kavuşmayı umuyor sabırla,
Son buluşmayla birlikte, düşlerim sizden ayrılmaz oldu,
Hasret ardınızdan umut kaplama yol yaptı, üzeri hatıra doldu,
Her biri andıkça canlanıyor, kelimeler dizilerek sevgi soluyordu,
Deli gönül tutamaz kendini, pür heyecan tekrar yazmaya koyuldu;
İlk defa babadan ayrılığı görmüştü oğul, henüz tazecik beşinde,
Dalmışım bir seyre ki,
Yıllar su gibi akıp geçiyor önümden,
Her anı açılıp,
Sanki perde perde özet veriyor ömrümden,
Şahitsin,
Pişmanlıktan eser yok bu kadar seneden,
Kara bulut gibi,
Sitem çöküyor üzerime bazen,
Mahrum etmek istiyor belli,
Bütün sevinçlerimden,
Yüz bulmuş gibi kasılıyor,
Keyif içinde kendiliğinden,
Günbatımını hiç izledin mi?
Güneş denizi usulca öperken,
Renkler birbirine girer umarsızca,
Ne sarıdan eser kalır ne maviden,
İçine dalınca pembeliğin,
Ortalık geçilmez tanecikli hayallerden,
Düşlerim gidip geliyor,
Sonunda çıkmaz var sanıyorum,
Ardı gelmez,
Bir o kadar da biçare polemikler dinliyorum,
Her gün sürüyle,
Gençliğimizin en bıçkın zamanlarında,
Yola koyulduk heyecanla,
Büyülenmiştik tarih yazan Ata’mızı da görünce,
Üniformalı simasıyla,
Her birimiz ayrı diyardan,
Yanımızda bir gönül dolusu anılarla,
Paylaştıkça artan mutluluğun,
Özündedir yaşam sevinci;
Başkasında da görmekten hoşlanmak,
Hatta kendinden vermek,
Bazen sadece güzel hissetmek,
Kimi zaman da kendini sevdirebilmek,
Kuruyan toprağın altında, su yudumlamaya hasret,
Tohum misali, ezgin bekleyişle çatlamaya namzet,
Filiz endamıyla, taşı da deler, özünde azıcık medet,
Çınar olmak kolay değil, sabrı da asırlık elbet,
Buram buram gözlerde tüten serinlikle beraber,
Tenha bir dağın güneş görmeyen yamacında,
Yalnızlığa terkedilmiş gibi,
Emekler unutulmuş, dostluk derin bir kuyuya düşerken;
Görülen vefasızlığın dibi,
Lisan-ı münasip dargın gezerken,
Kimse üzerine almaz olmuş sebebi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!