Uzaklara sevdalıydık ikimizde,
Bakışlarımız kenetlendiğinde,
Uçurumlar erirdi içimizde.
Söğüdün dalında bir çift,
Yaprak olma özlemiydi kavuşmak,
Ve illede kavuşmak birbirimize.
susuyorum yokluğun boyunca
öyle susuyorum ki,
görsen tanıyamazsın.
midem bulanıyor suskunluktan,
adını kusuyorum sonra
suskunluğumun ortasına.
Unuttuğunu sanmaya bile
Yetmiyor zaman,
Hiçbir zaman.
Düşerken hatırladıklarım,
Ağlarken hissettiklerim.
Kayıp bir zaman var
Bilmelisin,
bu kadar çok seviyorken
yalnızlığın nasıl bir ihanet olduğunu
mutlak bilmelisin.
Ben yelkovanı taşıyorum zamanın yüzsüzlügüne.
Senin koynunda akrep.
Ve eriyip gidiyoruz,
Bir saatin tik tak-ları arasında.
Sabır yüklü kaç lahza geçti bilinmez,
Veya umut dolu kaç iklim.
Birşey, herşey olabildiği gibi,
herşey, bir anda hiçbirşeye dönüşebiliyor.
(bunlar olurken sen vardın)
Şafaktı,
Karanlık son kırıntılarını taşıyordu bilinmezlige,
Ve herşey uyumaktaydı,
Şehirler bile.
Yalnız yüreği büyük çocuklar sokaklarda,
Bahar mısın sevdigim.
Gözlerin mavi bulut,
Gözlerin zühre,
Saçların toprak misali,
Can olur filize.
Kır kokar memelerin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!