Murat Şiiri - Kemal Eyüpoğlu

Rüzgarda dağıldı,uçtu yeleler
Ağzı köpüklendi,yağız atların
Ne süvari bıktı,ne at yoruldu
Peşinden koşuldu,tüm muratların.

Murat,bazen Tuna bazen çöl oldu,
Damla damla düştü,bir gün göl oldu.

Murat,insanlıktı,hakkaniyetti
Bu yola koşuldu,şahlandı atlar
Sonra,zaman örttü nal izlerini
Ve bir başka vakte kaldı muratlar.

Murat,bazen Kafkas,bazen Yemen’di
Türkülerde kaldı,gülü çemendi.

Zalimlere bile zulmetmeyen el
Şimdi,ok atmaya mecalsiz kaldı
Geçmişim kafeste bir bülbül idi
Onu da elimden gülistan aldı.

Murat,bazen mehter bazen ney oldu
Gün geldi gün geçti,meçhul şey oldu.

Sultanlar,abdallar ve akıncılar
El ele verirken fetih boyunda
Tarihler doğruyu yanlış yazsa da
Zalimlik olmadı Türk’ün soyunda.

Murat,bazen çile,bazen gam oldu
Bu Vatan bizlere,ev,bark,dam oldu.