14.09.2008
Muratmış meğer, insanın yürek ağrısı
Umutmuş; muradının, yüreğinin yarısı…
Rast gelirse ne ala! ...
Acıtsa da seni, yorsa da, yaralasa da hala,
Tek bir damla gözyaşınla akacaktır sancıların…
Keder diyemeyeceksin sonra adına,
Aslında sevda, sen de bileceksin!
Reddi zor, inadına seveceksin!
Aciz kalmazsan kederine yenilip…
Can diyeceksin sonra, canını tek geçeceksin!
Adı murat bu zincirin, seveceksen çözeceksin!
Ölümüne kıracaksan bu zinciri,
Zerre zerre akacaksan bana;
Gönlün benimdir, yerin yüreğimdir..!
Erişilmez dediğin her şey bakacaksın senindir!
Cesaretin varsa alırsın ebedine,
Azad et sonra, senden gayrı herşeye!
Nedensiz değil ama…
Devasızda değil!
Umutsuz hiç değil..
Ramak kalıyorken hayatla vedalaşmaya,
Değiştir yüreğimi, canını kat canıma!
Usul usul sev, işle damarlarıma…
Adın sevda olsın,
Adım sevda olsun!
Kavuştur muradıma…
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!