Ne bir fakire sundum, gönlümdeki Sevdâyı
Ne dipsiz kuyulara gömebildim, kırmadan
Çok çektirdi, ömrümde her ne varsa cefâyı
İğnelendi yüreğim, nefsim, ruhum, durmadan
Hislerle avunmak mı, elimdeki sermâye
Usandım, her geçen gün, dünümü yaşamaktan
Saatlerce kendimi sorguladım, kendimde
Yoruldum, yüreğimde korkuyla yaşamaktan
Sılaya dönüşüme ağlıyor, eşim, dostum
Bir sandaldı girdiğim içi derin uçurum
Ruh tensiz, Can nefessiz, yüzsüz günahlar ile
Kalem kırıldı artık, Beka’ya gidiyorum
Kayıt Tarihi : 15.10.2019 04:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!