Ey san’atkâr, san’at bilmez hâsıl,
Kalem elinde, mâna boşa asıl!
Kitapta leke, eser kibir nâşî,
San’at dedin, lâkin rûhun âşî!
Şâir ki şi’ri katleder her dem,
Kâfiye uydurur, mânâ âlem!
Sözün boş kuyu, dilinde cehlem,
Bu nasıl şâir, İzharla rezîl hem!
San’at bir umman, sen bataklıkta,
Şi’r bir cevher, sen bî-şuur hakta!
Mısrâ düzersin, yüreğin bî-hak,
Sözünle kalem, düşer elbet alçak.
Ey bî-haber, zimmetten kaçar mısın?
Şi’rsiz şâir, bu gafletle yaşar mısın?
Aklınla yaz, kalbinle uyan zîrâ,
Ölüm hakikat, sen bir gölge ârâ!
Kayıt Tarihi : 21.10.2025 06:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!