İçimi dökemem bilirsin beni,
Seni gönlüme gömmüşüm ben,
Gönlümse deli divane şimdi.
Yine sensin gözüme fer veren,
Çilemsin diyorum,
Ama unutma ki, nefretim senden!
Sana aşıktım ben, aşık!
Hem de en güzeliydi yaşadığım aşkların.
Gülen gözlerinde bulmuştum onu.
Tek isteğim büyütmekti o güzelim yeşertiyi.
Sevgimiz harlansın diye
Odun istedim senden, odun!
Kim o diye sorma aç kapıyı benim.
Hiç olmadığım kadar, seninle doluyum.
Dışarıya bir bak, kar yağıyor üşüyorum.
Rüzgar acımasızca tokatlıyor beni.
Vazgeç diyor, bitirdi bu sevda seni,
Direniyorum ve istiyorum.
Sırtında çantasıyla, okul çocuğu sanki.
Yüzündeki ifade anlatıyor herşeyi,
Neden sonra ferkettim bir ana karşımdaki.
Kalem tutacak eller,
Hasta bir çocuk taşır sırtında.
Sözleri çocuksu, endişesi kocaman.
Saat sabahın dördü,
Uykuda olanlar,
Kimbilir ne rüyalar gördü?
Ben uyumadım
Seni bekliyorum.
Saat sabahın beşi,
Mavi renkli bir kelebeğim gökyüzünde,
Özgürce uçuyorum geleceğime.
Daldan dala konup,
Fikir alıyorum çiçeklerden.
Bir türlü karar veremiyorum,
Nereye yerleşeceğime.
Tutun ellerimden uzatın bana sevgileri,
Üşüyorum, uyuyamıyorum geceleri.
Örtün, örtün üstümü kabuslar görüyorum.
Uyuyamıyorum açım geceleri
Seviyorum, ben de seviyorum onları.
İçim acıyor yazık ki!
İki çocuktan sonra,
Hamile kalıpta doğurdum sanma.
Bir çocuğum daha var,
Adını koyamadım ben.
Ama boyu kazık kadar var.
Sabrına hayranım.
Olmasa da bir soranım,
Hep hayra yorarım.
Sanırım artık yaşlandım,
Kalmadı konuşmaya dermanım.
Yazılmış, okunmakta fermanım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!