Senden ayrılınca yüzüm gülmedi,
Bu hallere koyan insan utansın.
Halimi sormaya dostlar gelmedi,
Bu hallere koyan insan utansın.
Hüzünlü anları yaşayan oldum,
Hasret duygusuyla özleyen oldum,
Çiçekler misali sararan oldum,
Bu hallere koyan insan utansın.
Yolları bekleyip boşa yorulma,
Kabuslu uykuyla rüyaya dalma,
Mecnun gibi edip ahımı alma,
Bu hallere koyan insan utansın.
Beklesende gelmem böyle bilesin,
Akan gözyaşını kendin silesin,
Boynun bükük halde sende olasın,
Bu hallere koyan insan utansın.
Firsatiyim derim ayrılan oldun,
Beni artık anma ellerin buldun,
Yanıma gelmeyip kaybolan oldun,
Bu hallere koyan insan utansın.
Kayıt Tarihi : 10.12.2013 08:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/10/muradini-aldin-mi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!