o güzel gözlerindi beni hayata bağlayan.
yaşam tam avucumdan akıp gidiyor derken,
tutunuverdim senin şefkatli, güvenli kollarından...
her şey,
tüm zaman ve mekan,
var gücüyle çirkinleştirirken kendini,
tuvalimde parıldayan, safi aydınlıktın sen...
tüm kirimden ve pasımdan arındığım,
derin bir okyanus,
hayatın ben de varım ve mutlu olman için çabalıyorum dercesin sunduğu
muhteşem bir güzelliksin sen...
sen!
iyi ki varsın..
seni,
iyi ki tanımışım...
ve,
iyi ki sevmişim.
yoksa ben nasıl yaşadım derdim...
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 17.5.2013 23:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/17/muradima-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)