Ne olurdu, karanlık dünyama!
Bir, sigara ışığı kadar,aydınlık verseydin.
Ne olurdu, kor gibi yanan yüreğime!
su gibi serpilip, söndüre bilseydin.
Ne olurdu, gülteninle!
Atlas ipek gibi,bedenimi sarsaydın.
Dolasaydın, kollarını boynuma.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
