Muradım Şiiri - Tunga Eralp

Ne kalpsiz adamım ne haşin yürek,
Ne baltaya sapım ne sapa kürek,
Ne sürüye başım ne başa sürek,
İnsan geldim, insan kalmak muradım.

Bir yanda dururken sevgi ve emek,
İblisle kol kola girmek ne demek,
Yakışmaz ki kula emeksiz yemek,
Çalışıp rızkımı bulmak muradım.

Avantadan üç beş kuruş peşinde,
Hırsız her gün haram çiğner dişinde,
İhlaslı kul adil olur işinde,
Hakk’ın rızasını almak muradım.

İnsanın olursa vicdanı sağır,
Duymaz çığlığını istersen bağır,
Hak yolun yolcusu yük taşır ağır,
O yolda dosdoğru olmak muradım.

Ahlâk yoksununun kaç yazar dini,
Yediği herzeler çok geçti bini,
Mü’min karanlıkta bulmaz mü’mini,
Aydınlıkta nefes almak muradım.

Zalimin yüreği dönüşür çöle,
Hırsları nefsine bırakır köle,
Hoca Nasreddin’le birlikte göle,
Arı duru maya çalmak muradım.