Muradım Şiiri - Ayten Özgün

Aşkından perişan olsa da ömrüm
Ağlamaktan kör olsa da gözüm
Bütün benliğimi sarsa da hüzün
Yüreğine yer etmekti muradım

Kalbimde sakladım güzel aşkını
Yaktı beni yaktı gönül yangını
Gözlerden gözlere bir köprü kurup
Ruhuna ulaşmak idi muradım

Nefesim din benim sen her şeyim din
Yaralı gönlümün efendisiydin
Bana giydirdiğin müebbet hüküm
Affa uğrar diye umutlanmıştım

Kollarıma alıp seni sarmaktı
Dudağından bir tek buse almaktı
Gerdanında yatıp hayal kurmaktı
Hayalden ibaret benim muradım

Kış gününün tenha bir gecesinde
Daldan yaprak düştü titrercesine
Hayallerim ile savruldu yere
Son buldu burada benim muradım

Vefasız kaderle yalnız kalan ben
Her gün sarhoş yatar sarhoş kalkarım
Bunca acıları çektikten sonra
Artık olmasa da olur muradım